Het deed me denken aan Vondels ‘Lucifer’ die hemel en hel ten tonele voert. Met het beslissen van de onbestuurbaarheid worden we in een chaos gestort, met achter de schermen allerlei machinaties, die grenzen aan het onwaarschijnlijke. Een poging tot chronologie, waarbij we er ons terdege van bewust zijn dat er waarschijnlijk nog andere verhaallijnen spelen, die weinig daglicht zullen zien.

– Blijkbaar heerste er reeds geruime tijd onvrede bij Gina, die zich te weinig gesteund voelde in het OCMW. Via een soort goddelijke ingeving (ik blijf bij Vondel) vond zij een oplossing. De gemeente onbestuurbaar verklaren, en aan een nieuwe vorm van politiek doen. Zij produceerde daarop een document, dat bestond uit twee fasen: een overgangsfase tot 2018, waarbij diegenen met de meeste stemmen schepen zouden worden (met uitsluiting van de 65 plussers), en een tweede fase met een eenheidslijst van diegenen die in 2012 de meeste stemmen behaalden.

– Na gesprekken paste ze haar versie aan, waar ze nochtans ‘zelf lang had over nagedacht’. Het tweede document moest donderdag voor 12 uur getekend op haar bureau liggen. Alle pogingen om haar tot andere gedachten te brengen, bleken niet te helpen.
– En dus gebeurde in de bijzondere gemeenteraad van donderdag het schijnbaar onvermijdelijke. Belangrijk detail : bij de stemming onthield Jeanine Schotte (van haar eigen partij ) zich, maar het aantal stemmen was voldoende om de onbestuurbaarheid vast te stellen
– Na de gemeenteraad hield NVA en Sp.a een gezamenlijke persconferentie, waarin ze verklaarden te zullen verder besturen en beide gemeenteraadspunten (budget op 0 en onbestuurbaarheid) gingen aanvechten. Bovendien lieten ze de documenten registreren door een gerechtsdeurwaarder.

– Een half uur nadien hield Gina iets wat het midden hield tussen een persmededeling en een persconferentie. Ze verscheen er ‘alleen’, blijkbaar tegen de afspraken van de coalitiepartners in. Ook haar partijleden waren niet aanwezig. Ze deelde daar een tweede versie uit en verklaarde dat ze 13 handtekeningen had gekregen onder het tweede document. Op de vragen waar de andere partijen waren, en of dit document enige juridische waarde had, kon zij geen antwoord geven. Blijkbaar was er achteraf wel groot feest in de lokale herbergen
Indien je die documenten aandachtig leest zullen je immers een aantal dingen opvallen:
– Juridisch klopt een en ander niet. Men kan geen leeftijdscategorieën discrimineren, en ook de verhoudingen mannen vrouwen op de lijst houdt geen steek. Volgens Gina zou het alleen maar gaan over een document dat ‘het vertrouwen’ moet bevestigen, maar toch geeft ze het een bindend karakter
– In haar redenering gaat ze volledig voorbij aan alle lijststemmen. Wie dus gestemd heeft op een partij, ziet zijn stem in rook opgaan. In hoeverre dat dan democratisch is?
– In 2018 heb je een ander kiezerspubliek en de politieke kaarten liggen helemaal anders dan dat dit in 2012 het geval is. Je kan dus een situatie uit 2012 niet zo maar kopiëren naar 2018

Conclusie: mevr. Verbestel toont op de persconferentie een ander document dan dat wat uiteindelijk getekend is. Dit verklaart ook meteen waarom de andere partijen niet op deze conferentie aanwezig waren: het was niet alleen tegen de gemaakte afspraken, het ging ook niet om wat was afgesproken. Het lijkt me ook onwaarschijnlijk dat zij hun handtekening zouden zetten op iets wat juridisch niet klopt. (en dat moeten ze zeker geweten hebben) Dat beide partijen niet of nauwelijks communiceren over deze feiten, laat op zijn minst vermoeden dat hier twee verschillende verhalen werken.

Ik weet niet meer wat ik moet denken over de rol van mevr. Verbestel. Is zij werkelijk een aartsengel met een boodschap die te mooi is voor deze wereld, en werd zij net als bij Vondel, in de val gelokt door andere krachten, die van haar goedheid (of bij Vondel was het hoogmoed) misbruik hebben gemaakt, om hun eigen politieke agenda te realiseren?
Of is er nog een tweede verhaal, waarbij beloften zijn gedaan aan mevr. Verbestel indien zij de coalitie zou doorbreken en draait ze mee in de carrousel?. De toekomst zal het moeten uitwijzen.
In beide gevallen echter is de politieke geloofwaardigheid van Gina ver zoek. Als je bovendien de productie, de inhoud en stijl van de documenten, én de wijze van handelen in de laatste weken bekijkt van deze anders zo minzame dame, beginnen velen zich vragen te stellen over haar emotionele stabiliteit. Dit zijn handelingen die men verwacht van moeder Theresa, niet van iemand die zo veel jaren in de politiek is bezig geweest, en nu jaren plots terugkeert naar diegenen door wie ze werd uitgespuwd.