Sociale huurder moet Nederlands spreken
Wie in de toekomst een sociale woning huurt en geen Nederlands spreekt, zal binnen het jaar moeten aantonen dat hij dat wel kan. Vlaams minister van Wonen Liesbeth Homans voert daarvoor de resultaatsverbintenis bij sociaal wonen in. “Daar waar de sociale huurder vroeger de bereidheid moest hebben om Nederlands te leren, willen we nu dat er ook effectief resultaat geboekt wordt”, aldus Vlaams minister Homans. “Want te vaak bleef de bereidheid een dode letter.”
In het voorjaar van 2017 wordt de taalvereiste Nederlands niveau A1 ingevoerd als huurdersverplichting. “Bij inschrijving zal er worden nagegaan of de huurder voldoende Nederlands spreekt”, aldus minister Homans. “Indien niet zal de huurder te horen krijgen dat na het eerste jaar huur moet aangetoond worden dat er voldoende resultaat geboekt is.”
Sociaal contact
Indien de huurder na één jaar niet voldoet aan de taalvereiste, zal hij of zij verder de nodige inspanningen moeten doen tot het juiste niveau bereikt is. “Aan het grondwettelijk recht op wonen wordt niet geraakt”, aldus minister Homans. “Niemand zal dus uit zijn woning kunnen worden gezet omdat hij of zij het Nederlands niet machtig is.” Belangrijk hierbij is dat de verplichting niet kan afgekocht worden. “Indien de huurder geen enkele inspanning doet, zal er een boete volgen. Maar na het betalen van de boete moet alsnog voldaan worden aan de taalvereiste.”
Hoe iemand het Nederlands onder de knie krijgt, kan zelf gekozen worden. “We kijken enkel nog naar het resultaat. Dat kan bekomen worden door het volgen van een cursus maar ook door bijvoorbeeld sociaal contact met de buren, zelfstudie of vrijwilligerswerk. Hierbij voorzien we een uitzondering voor personen die omwille van medische redenen niet kunnen voldoen aan de huurdersverplichting. Zij worden vrijgesteld.”
De taalbereidheidsvoorwaarde vervalt dus. “We gaan inderdaad voor een verstrenging”, zegt Vlaams minister Homans. “De loutere deelname aan een cursus volstaat niet meer, er moeten ook resultaten geboekt worden. Hier wordt iedereen beter van, niet in het minst de huurder zelf die hierdoor meer kansen krijgt, met de huisvestingsmaatschappij en de medebewoners kan communiceren, gemakkelijker een job zal vinden, een opleiding zal kunnen volgen en deel kan nemen aan het buurtleven.”
Geen woningeigendom
De resultaatsverbintenis kadert in het voornemen van minister Homans om onze sociale huisvesting rechtvaardiger en toegankelijker te maken. Eerder werd al onder meer het invoeren van tijdelijke contracten, het aanscherpen van de fraudebestrijding en de aanpak van onderbezetting bekendgemaakt. Ook de eigendomsvoorwaarde voor wie sociaal huurt, werd intussen verstrengd. Daar waar vroeger een huurder geen 100 procent volle eigenaar mocht zijn (maar bijvoorbeeld wel 90 procent van een woning mocht bezitten) zal voortaan zelfs 1 procent huiseigenaarschap niet meer mogelijk zijn wanneer men een sociale woning wil huren.
