Blinde Nederlander jarenlang getreiterd
Johan Dingemanse een man uit Goes (Nederland) heeft uiteindelijk de moed gehad zijn verhaal neer te schrijven op zijn Face-boek-pagina. Jarenlang is hij volgens eigen zeggen getreiterd door twee vrouwen die tijdens zijn wandelingen de blindengeleidehond zodanig deed schrikken dat de hond door de poten ging van schrik. Ga zomaar door.., lees hier het verhaal van Johan Dingemanse
30 augustus
Mijn excuus wanneer ik u lastig val met mijn verhaal. Jaren geleden ging ik in Goes wonen, omdat ik daar werk. Ik heb de inwoners van Goes leren kennen, als zeer gastvrij en vriendelijk. Maar sinds 2004 hangt er een donkere wolk boven mijn hoofd. Ik heb een ernstige visuele beperking, die inmiddels tot blindzijn heeft geleid. In 2004 zijn er twee nog zeer jonge vrouwen begonnen om over mij te roddelen en te treiteren.
Door hun getreiter hebben ze mijn toemalige geleidehond geestelijk kapot gemaakt. Zij lieten hem schrikken op de meest moeilijke momenten in het verkeer. Het gebeurde regelmatig terwijl we op een zebrapad liepen. Mijn hond schrok dan zo dat hij door zijn poten zakte. Maar hoe bewijs je dit als visueel beperkte.
De hond die ik toen kreeg nadat Sparkle was afgekeurd, was niet ontvankelijk voor getreiter. Ze bleven het wel proberen, maar toen het geen effect had gingen ze intensiever over mij roddelen. Ze vertelde dat ik niet blind was en daarom geen recht had op een geleidehond. Tja, ik zag dan wel niets, maar mijn gehoor is zeer scherp.
In 2006 heb ik een beroep gedaan op de politie, maar ja zij konden niets doen. Ze hebben mij wel erg goed te woord gestaan en hadden alle begrip voor mijn situatie. Nu ben ik anderhalf jaar geleden weer aan een nieuwe geleidehond begonnen, omdat de vorige ziek was. Nu zagen de twee dames hun kans schoon. Wat hebben ze het mij en mijn huidige hond moeilijk gemaakt. Over het getreiter van de afgelopen anderhalf jaar kan ik een boek schrijven.
Nu gaat de roddel dat ik mijn hond verwaarloos. Vanmorgen ging ik een eind wandelen, en jawel de fanclub van die twee dames was weer actief. In de zonnebloemstraat in Goes liep er iemand te klieren, we raakten van onze route. Maar mijn kanjer Radi bracht ons toch weer waar we heen moesten. Op de terugweg ging het mis achter het theater de Meete. Ik denk dat iemand hem lokte. Want het is een route die hij en ik door en door kennen. Gelukkig heb ik echo-lokalisering geleerd. Ik hoorde aan de echo dat we fout zaten. Dus terug naar een punt wat ik herkende aan de ondergrond. En dan hoor je iemand lachen. Ik ben nergens op in gegaan, maar heb me volledig geconcentreerd op Radi aansturen. Maar ik was er nog niet. We moesten nog de nieuwstraat oversteken. Dat ging goed. Maar aan de overkant van de straat hoorde ik toen enen man zijn hond aanspreken met dezelfde commando’s die ik Radi geef. Maar jawel bij hem was een van de dames. Helaas voor hun Radi reageerde niet op hun. Dit keer liepen wij geen gevaar, maar dikwijls genoeg gebeuren dit soort dingen op momenten dat het wel gevaarlijk is.
Weet u wat ik mij nu al tien jaar afvraag, waarom? Zij moeten contact personen bij ons in de buurt hebben. Zodra ik de poort of voordeur uit ga wordt ik blijkbaar gespot. En tegen de sociale media kan ik niet vechten. Wat ik ook niet begrijp dat andere mensen zich laten gebruiken door de dames om hun vuile werk op te knappen.
Tien jaar geroddel, getreiter gaat je niet in de koude kleren zitten. Een geleidehond krijg je niet voor jeuk aan je neus Een oogarts stelt de diagnose. Maar blijkbaar zijn die dames kundiger dan de oogartsen. Wat ik al helemaal niet begrijp dat willekeurige mensen die twee klakkeloos geloven. Die twee dames moeten toch wel een enorme minderwaardigheidscomplex hebben. Ze gebruiken mijn blindheid om zelf in de aandacht te komen. Ze weten drommels goed dat ik ze niet kan zien. Aders waren ze al lang gestopt. Zij proberen Radi ook kapot te maken. Denk eens aan de kosten van zo’n geleidehond. Denk eens aan het puppypleeggezin, wat Radi met heel veel liefde en zorg heeft opgevoed. Maar denk ook aan de instructeur, die hem heeft opgeleid. Allemaal mensen die hard werken en met liefde en veel inzet de hond opleiden. Nogmaals ik begrijp die dmes niet. Voor mij zijn het twee haatdragende mensen. Te laf om naar me toe te komen om me te vertellen wat ik ze heb misdaan. En dan de lafheid waar mee ze treiteren terwijl ze weten dat ik ze niet kan zien. Misschien denkt u nu waar rook is is vuur. Geloof me blind zijn wens je je grootste vijand niet toe.
Ik revalideer nog elke dag om me in de maatschappij als een volwaardig individu te kunnen handhaven. Voor mensen zoals die twee dames heb ik geen enkel respect. Wanneer u benaderd wordt door die twee of een van hun kent meld dit dan. Dit is zo onrechtvaardig. Maar boven alles blijf ik mijn weg gaan ook al wordt ik nog zo tegen gewerkt, en vroeg of laat komt dit uit. Bij het terug luisteren hoor ik wat typ fouten, dat is jammer maar het kost me heel veel tijd om ze te verbeteren.
