Waakzaamheid geboden voor Aziatische tijgermug
De Aziatische tijgermug vormt nog geen direct gevaar voor de volksgezondheid in België. Maar waakzaamheid blijft geboden, want ze zijn al gesignaleerd in tweedehands autobanden en op ‘lucky bamboo’-plantjes. Het is belangrijk de tijgermug correct te identificeren aan de hand van het zwart-witte bandenpatroon dat ook doorloopt op poten en monddelen. Denken mensen hier een Aziatische tijgermug aan te treffen? Dan kunnen ze foto’s van de gevonden mug of een (liefst intact) exemplaar ter identificatie naar Anticimex sturen.
Nadat minister van Volksgezondheid Maggy De Block verklaarde bang te zijn voor de Aziatische tijgermug, was dit diertje niet uit de media weg te slaan. Tijgermuggen zijn inheems in Zuidoost-Azië, maar hebben zich ondertussen ook gevestigd in Amerika en Zuid-Europa. Nu zijn ze langzaam maar zeker onderweg naar onze streken.
Hoe ziet de tijgermug eruit?
De Aziatische tijgermug (Aedes albopictus) is ongeveer 5 mm groot, kleiner dan een gewone steekmug. Ze heeft een contrasterend zwart-wit strepenpatroon dat doorloopt op de poten en monddelen. Karakteristiek is ook de witte lengtestreep op de rug. De dieren worden in Europa vooral ingevoerd via tweedehands autobanden of via ‘Lucky Bamboo’-plantjes (Dracaena sanderiana) uit China. Verwarring met inheemse soorten die ook een gestreept uiterlijk vertonen zoals de grote of geringde steekmug (Culiseta annulata) is mogelijk.
Moeten we deze invasieve exoot écht vrezen ?
Sommige argumenten wijzen wel degelijk in die richting: de vrouwtjes van de Aziatische tijgermug zijn vrij agressieve bloedzuigers met een voorkeur voor menselijk bloed. Een steek is pijnlijk en kan aanleiding geven tot jeuk, rode verkleuring en lokale zwelling van de huid. Gevaarlijker is dat de tijgermug via steken en bloedzuigen ook in staat is om verschillende tropische infectieziekten over te dragen, onder meer dengue (of knokkelkoorts), chikungunya en gele koorts.
In tegenstelling tot de gewone, inheemse steekmuggen zijn de tijgermuggen vooral overdag actief. Dat is minder vervelend. En de kans dat ze drager zijn van een ziekteverwekkend virus is vooralsnog klein.
Paniek zaaien is niet nodig
In België zijn er voorlopig nog maar drie geregistreerde waarnemingen geweest van tijgermuggen. Twee keer in hetzelfde bandenverwerkende bedrijf in Oost-Vlaanderen (2000 en 2013) en één keer in een lading lucky bamboo-planten uit China in de Antwerpse haven (2013). Momenteel is de populatie aan tijgermuggen in België nog zo klein dat we ze niet hoeven te vrezen. Het valt af te wachten in welke mate ze de winters doorkomen en zich uitbreiden.
Wat ertegen doen ?
In eerste instantie moet men het probleem bij de bron aanpakken en dus verhinderen dat er verder tijgermuggen geïmporteerd worden uit Azië. Het komt er voor de overheid vooral op aan geïmporteerde ladingen ‘lucky bamboo’-plantjes en bandenverwerkende bedrijven te monitoren.
Mensen kunnen vooral preventie- en weringsmaatregelen treffen: mogelijke broedhaarden van de larven verwijderen en saneren, muggen buiten houden door vliegenramen en horren te plaatsen, en er door kleding voor zorgen niet gestoken te worden.
