N-VA vraagt méér in plaats van minder verpleegkundigen
Doordat de overheid jaar na jaar heeft gesnoeid in de budgetten voor de ziekenhuizen, draait ondertussen bijna de helft op verlies. De ziekenhuisdirecties bekijken vervangingen van personeelsleden en/of nieuwe vacatures dan ook met de loep.
Yoleen Van Camp, Kamerlid voor de N-VA, vraagt met aandrang dat er maatregelen genomen worden. Ze bracht de problematiek onder de aandacht van minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open Vld) in de plenaire zitting in het parlement. Besparen op zorgpersoneel kan immers de veiligheid van patiënten in het gedrang brengen.
De kwalijke gevolgen van de structurele onderfinanciering van ziekenhuizen zijn verstrekkend. Berichten over de toenemende concurrentiestrijd voor patiënten zijn niet nieuw. Patiënten worden vaak naar een kilometers ver gelegen ziekenhuis verwezen, in plaats van naar een naburig, concurrerend ziekenhuis. Ook verrichten ziekenhuizen vele overbodige onderzoeken in een poging om toch maar de eindjes aan elkaar te kunnen knopen. Zo wordt één op de drie CT-scans onnodig verricht. Dit kost onze maatschappij handenvol geld.
De gevolgen laten zich ook voelen op de werkvloer. Ziekenhuizen zoeken kostenposten en de grootste is die van het personeel, waaronder ook het zorgpersoneel. Daarop mag echter niet bespaard worden.
Yoleen Van Camp: “Ziekenhuizen moeten besparen op verspillingen, zoals onnodige onderzoeken. Niet op zorgpersoneel. Zorgpersoneel is bij uitstek menselijk kapitaal waarin geïnvesteerd dient te worden.” Die investeringen verdienen zich ook terug. Wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat van elke euro die er in verpleegkundige bestaffing wordt gepompt, 75 cent wordt terugverdiend doordat er minder complicaties optreden en de patiënt sneller naar huis kan.
Omgekeerd: voor elke patiënt extra op de afdeling die een verpleegkundige moet observeren, stijgt het risico op overlijden met 7 procent. Verpleegkundigen zijn onwaarschijnlijk belangrijke schakels in het hele zorgproces voor patiënten vanuit hun observerende rol. Het zijn de verpleegkundigen die als eerste complicaties kunnen opmerken en rapporteren.
Elke openstaande vacature in een ziekenhuis is er één teveel. Van Camp, zelf gedoctoreerde masterverpleegkundige, aanhoort wekelijks schrijnende getuigenissen: “Ik hoor collega’s die midden in hun vakantie en op vrije dagen, al dan niet met aandrang, opgeroepen worden om toch nog een extra shift te komen draaien. Of een opgestapeld aantal overuren, dat waarschijnlijk nooit gecompenseerd zal worden. Als er vacatures openstaan of niet (kunnen) worden ingevuld, is het een vicieuze cirkel en de rek die op zorgpersoneel zit, heeft haar limiet ruim bereikt.”
De N-VA vraagt met aandrang dat de minister investeert in werkbaar werk voor zorgpersoneel en hun werkomstandigheden in de ziekenhuizen verbetert.
“Over 45 jaar zullen we 440 000 mankrachten extra nodig hebben in de zorgsector. Een immens aantal dat we nooit zullen halen als we niet snel zorgen voor meer zorgpersoneel, of voor een slimmere organisatie van de zorg. Op deze manier blijft de patiëntveiligheid gewaarborgd”, stelt Van Camp. Minister De Block erkende de soms moeilijke omstandigheden waarin ziekenhuisverpleegkundigen vandaag werken en ze belooft snel werk te maken van haar hervormingsplan waarbij de budgetten voor de ziekenhuizen herbekeken worden.
