Nieuwjaarsspeech 2019 Bart De Wever
Beste Vrienden, Gelukkig nieuwjaar!
Laat me beginnen met wat écht belangrijk is: ik ben blij u hier in 2019 te zien en ik hoop nu al van u terug te zien op ons volgend nieuwjaarsfeest. Gezond en wel, en gelukkig. En lid van een partij die ook gezond en gelukkig is.
We beseffen vaak pas wat écht belangrijk is wanneer het ons wordt afgenomen. Wanneer we in nood zijn en wanneer duidelijk wordt wie er dan nog aan onze zijde blijft staan. Negen Catalaanse politieke gevangen zitten in de cel terwijl wij hier gaan feesten. Vier van hen hebben hun tweede Kerstmis in de gevangenis gevierd. Zonder proces. Eén van hen, de vice-premier Oriol Junqueras – die ik persoonlijk ken als een lieve man die geen vlieg kwaad zou doen – heeft in 2018 zijn 2 kinderen welgeteld 36 uur mogen zien.
Waarom? Omdat hij een vreedzame stemming heeft georganiseerd in zijn gemeenschap. Niks meer. Gevangen omdat hij in een land woont waar de grondwet niet dient om de burgers te beschermen tegen macht van de staat, maar de staat tegen de macht van de burgers. En omdat hij woont in een EU waar politieke leiders deze schande gedogen. In het beste geval in stilte, in het slechtste geval zonder enige gêne.
Toen Jan Peumans terecht zei dat zijn Catalaanse college parlementsvoorzitter, Carmen Forcadell, niet in de cel thuis hoort, pakte Spanje als represaille de diplomatieke status af van een FIT-vertegenwoordiger. Maar voor onze premier was dit geen diplomatiek incident, alleen een Vlaams personeelsprobleem. Welnu, als zo’n aanval van een EU- land op de vrije meningsuiting van een parlementslid hier geen incident waard is, en als het lot van politieke gevangen u feitelijk niets kan schelen, bespaar ons dan alstublieft pompeuze verklaringen over de goede kant van de geschiedenis! Meet u geen morele superioriteit aan alstublieft, het siert u niet en het past u niet.
Ten aanzien van de Catalaanse gevangen moet ik tot slot helaas de oproep van vorig jaar herhalen: politieke leiders van de EU, wend het hoofd niet langer af van deze schande. Niemand vraagt u de Catalaanse autonomie te steunen, maar steun alstublieft de fundamentele waarden van Europa. Zeg samen met ons klaar, luid en duidelijk: laat ze vrij!
Beste Vrienden,
Eind vorig jaar vertrok de premier onder een daverend applaus naar Marrakech. Met een 2/3de meerderheid opgestegen en met een 1/3de minderheid teruggekeerd. Het Zweeds project aan diggelen geslagen en het federaal bestuur lam gelegd om toch maar een slechte internationale tekst te kunnen goedkeuren. Een akkoord over migratie dat feitelijk alleen in West-Europa concrete gevolgen kan hebben. Negatieve gevolgen, een bestendiging van de opengrenzenpolitiek waar bij de bevolking geen draagvlak voor bestaat.
Wij vroegen en vragen feitelijk alleen dat de EU eindelijk zou uitvoeren wat er mede op onze vraag beslist is: geen illegale inwijking meer en een menswaardige opvang van vluchtelingen in eigen regio. Het Marrakech-pact gaat daar lijnrecht tegen in. En daarvoor offert men de regering op. Begrijpe wie kan. Het is doodjammer.
Maar ik ben fier dat wij standvastig zijn gebleven. Want dit gaat niet over een detail, maar over de kern van onze overtuiging. Wij geloven in de waarden van de Verlichting die schragen wie wij zijn. En wij geloven dat deze identiteit een motor moet zijn van emancipatie voor iedereen die in Vlaanderen leeft.
Daarom zijn wij inderdaad heel kritisch over de Europese migratiechaos die dit verhaal ondermijnt. Maar wij zullen deze kritiek nooit omzetten in wrok tegen mensen. Integendeel, Vlaanderen biedt een warme thuis en alle kansen aan iedereen die samen met ons de toekomst wil maken.
We zijn dan ook fier dat we steeds meer nieuwkomers in onze rangen tellen die door alle verwijten heen de waarheid zien. Ik ga niet alle namen noemen, maar ik wil er 2 even voor het voetlicht halen. Want het zijn dames die weten waarover het gaat als we spreken over waarden van de Verlichting, dames die kunnen vertellen uit eigen ervaring hoe kostbaar die zijn. En we zijn verdomd fier dat ze hier vanavond bij ons staan: welkom Darya Safai, welkom Assita Kanko.
De kern van wat jullie bij ons brengt, is de essentie van ons politiek project. En daarover kunnen we geen compromissen maken, zelfs al zijn de gevolgen niet min. Onverwacht en ongewild moesten onze federale ministers hun werk opgeven. Ze hebben dat allemaal gedaan zonder zelfbeklag en aarzeling. Daarom doe ik mijn hoed af voor Jan, Theo, Johan, Sander en Zuhal. We zijn fier op jullie.
Maar we zijn ook fier op alle mensen die op jullie kabinetten werkten. Mannen en vrouwen die de afgelopen jaren meer dan eens 7 op 7 en desnoods 24 uur op 24 uur mochten slaven en draven. Om dan nu Kerstmis te moeten vieren met een C4 onder de boom. Ook aan hen zijn we grote dank verschuldigd.
En ze hebben het goed gedaan. Niks is perfect, maar we hebben binnen de Zweedse regering gedaan wat gedaan konden krijgen. En dat is heel wat. Niet alleen inzake het beheren van de migratiecrisis, maar ook sociaaleconomisch. De taxshift werd een serieuze taxcut. De koopkracht van de werkende bevolking is aanzienlijk gestegen. De private jobmotor draait op volle toeren, zeker in Vlaanderen. We verlaagden de vennootschapsbelasting. We realiseerden een noodzakelijke hervorming van de pensioenen. Het overheidstekort is flink gedaald en de schuldgraad gaat eindelijk weer duidelijk omlaag. Dat is echt niet niks. En inzake veiligheid hebben we in zeer moeilijke omstandigheden de omslag ingezet naar de uitbouw van een veiligheidscultuur met versterking van politie, inlichtingendiensten en defensie.
Ja, er is veel werk gedaan. Maar het werk is verre van af. En dat niemand zich vergist: het is onze ambitie om het werk verder te zetten. Wij willen blijven saneren en hervormen; wij willen de energietransitie vorm geven; wij willen een klimaatbeleid voeren zonder taboes, gebaseerd op evidentie en vooruitgangsgeloof; wij willen verder werken aan meer veiligheid en strijden tegen extremisme; wij willen mee gestalte geven aan een Europees migratiebeleid naar het Canadees model; en wij willen welzijn en welvaart versterken voor de groepen die het moeilijk hebben zoals de mensen die heel hun leven hebben gewerkt en het toch moeten stellen met een klein pensioen.
Onze ambitie om goed te besturen is niet weg. En daarom is onze grootste ambitie precies om het kader voor een goed, democratisch en stabiel bestuur structureel te verankeren. Het is tijd, tijd voor de omslag naar het confederalisme!
Vlamingen én Franstaligen hebben recht op een eigen bestuur, gestoeld op een meerderheid in hun eigen democratie. Laat ons daarvoor gaan. Gebruik ook bij ons de Grondwet niet als een wapen tegen de macht van het volk, maar zet samen met ons de zaken op orde.
Vlaanderen bewijst elke dag dat het kan. De Vlaamse regering heeft de nodige saneringen al lang gedaan. Net zoals Nederland realiseren wij een overschot op onze begroting. Vlaanderen investeert volop in welzijn, in onze economie, in onze infrastructuur. Niemand die denkt dat de volgende Vlaamse regering moeilijk te vormen zal zijn, laat staan dat Vlaanderen onbestuurbaar zou worden. We zijn in goede handen.
Laat ons daarom ook een grote dankuwel zeggen aan onze minister-president en aan zijn ploeg. Dank u Geert, Liesbeth, Ben en Philippe. Jullie doen het uitstekend.
En onze ambitie om verder te werken is torenhoog. Ik zal er maar één ambitie uithalen: wij moeten alles op alles zetten om de kwaliteit van ons Vlaams onderwijs te blijven verzekeren. Onderwijs dat het talent van alle kinderen ontgint, dat hen tot excellentie prikkelt en opleidt tot zelfbewuste, verlichte, Nederlandskundige Vlamingen die klaar zijn voor de arbeidsmarkt van morgen.
Beste Vrienden,
Dat zijn onze doelstellingen voor 2019. Alweer een verkiezingsjaar. Zal het ons lukken? Als ik de kranten lees, dan zou ik zeggen van niet. Maar als ik onze ledencijfers lees, dan zie ik dat wij groter zijn dan ooit tevoren. We sloten 2018 af met meer dan 46.000 N-VA’ers. En we zijn 2019 al begonnen met een pak nieuwe leden.
Dat verdient een feest!
De traditie wilt dat we dat feest aftrappen met een gast-DJ. En wie mijn toespraak heeft gevolgd, zal niet verrast zijn door de keuze. Het is een echte mijnwerkersdochter met Turks/Koerdische roots, een dame die bewezen heeft dat kansen grijpen en hard werken in Vlaanderen wordt beloond. Ik heb het natuurlijk over niemand anders dan Zuhal Demir!
