Deurwaarder mag smartphone in beslag nemen maar van uw koe en uw schapen moet hij afblijven
Vandaag neemt de Kamer een voorstel van Kamerlid Annick Lambrecht (sp.a) in overweging waarbij de 19de -eeuwse lijst wordt aangepast van goederen die niet in beslag mogen worden genomen door de deurwaarder. In die bewuste lijst staan nog een aantal echt gedateerde zaken. Wist u bijvoorbeeld dat de deurwaarder bij inbeslagname niet mag raken aan “een koe, twaalf schapen of geiten, een varken en vierentwintig dieren van het neerhof met inbegrip van het stro, voeder en graan nodig voor die dieren gedurende één maand”? En dat uw TV, GSM, computer en internet apparatuur wél in beslag mogen worden genomen? Lambrecht wil de verouderde lijst aanpassen met opname van deze moderne en levensnoodzakelijke goederen en ze wil dat eveneens spullen met een emotionele waarde –die nauwelijks de veilingkosten overstijgen- beschermd worden tegen inbeslagname.
sp.a-Kamerlid Annick Lambrecht trok het voorbije half jaar met voorzitter John Crombez door het land om een stand van zaken op te maken van de zogenaamde ‘schuldindustrie’. Ze botsten op meer onthutsende zaken dan de hierboven geschetste archaïsche inbeslagname-lijsten. Het fenomeen van de schuldmiserie blijkt omvangrijker dan gedacht. In januari van dit jaar stonden maar liefst 369.961 mensen met betalingsachterstallen inzake kredietcontracten geregistreerd. In totaal bedroeg de achterstallige schuld op dat moment liefst 3,11 miljard euro.
Jaarlijks vinden door schuldproblemen vele honderden openbare gerechtelijke verkopen plaats en in Vlaanderen alleen al zouden er volgens ramingen in 2016 elke week 80 tot 250 uithuiszettingen gebeuren. Deze ‘onzichtbare’ schulddrama’s vormen de ruggengraat van de armoedeproblematiek in ons land. Laakbaar is dat omtrent dit taboeonderwerp een hele schuldindustrie is gegroeid. Zo vernam Annick Lambrecht uit een recent antwoord aan minister van Economie Kris Peeters dat er sinds de wetgeving inzake de regeling voor incassobureaus (2005) jaarlijks zo’n 20 à 30 nieuwe inschrijvingen kwamen. In 2016 waren het er al 36, en sinds begin dit jaar kwamen er maar liefst 44 incassobureaus bij. Het moet een lucratieve bedoening zijn, op de kap van het ongeluk van vele mensen.
Eenmalige kwijtschelding van schuldonkosten
Lambrecht en Crombez werken nu aan een plan om de woekerende schuldindustrie in te dijken en beter te reglementeren. Dat gaat van plafonneren van zwaar ontspoorde onkostennota’s van incassobureaus en deurwaarders (er zijn gevallen bekend waarbij de basisschuld door onkosten ontspoorde tot het honderdvoudige) tot zelfs een pleidooi om eenmalig bijkomende kosten kwijt te stellen zodat mensen –na betaling van de basisschuld- met een schone lei kunnen beginnen en hun leven terug kunnen opnemen.
