Cyberpesten is stevig doorgedrongen in het leven van de Vlaamse tieners en jongeren. Dat de gevolgen dramatisch kunnen zijn, bewijzen de recente berichten over zelfdoding. Uit onderzoek blijkt dat leerkrachten en ouders de problematiek onderschatten. Nochtans zijn slachtoffers nergens veilig, ook thuis niet, ook ’s nachts niet. Cyberpesten is hard en heeft een grotere impact dan het klassieke pesten. Vlaams volksvertegenwoordiger Vera Jans werkte een resolutie uit met de dringende oproep tot actie: “De mechanismen van cyberpesten zijn zo gevaarlijk. Je pester kan anoniem enorme schade aanrichten. In tegenstelling tot klassiek pesten kijken bij cyberpesten heel veel mensen mee. De sociale impact is een veelvoud van wat met gewoon pesten wordt aangericht.” Morgen vindt de eerste nationale pesttop plaats op initiatief van koningin Mathilde. Vera Jans hoopt dat ook cyberpesten ruim aan bod komt.
Uit recent OESO-onderzoek blijkt dat 27,6 procent van de Vlaamse jongens en 33,1 procent van de Vlaamse meisjes in de afgelopen zes maanden minstens één keer het slachtoffer geweest is van pesten. Bij de 11-jarige jongeren ligt het percentage gepeste jongeren echter opvallend hoog in vergelijking met de andere landen (16 % van de meisjes en 27 % van de jongens waren slachtoffer, in vergelijking met resp. 12 % en 15 %).
Vera Jans: “Ons land scoort al slecht als het op pesten aankomt. Daar komt nu nog meer en meer cyberpesten bij. 1 op 3 jongeren wordt ermee geconfronteerd. Het aantal jongeren dat aangeeft slachtoffer te zijn piekt rond 11-13 jaar. Terwijl er in België volop geïnvesteerd wordt in onderwijs, blijkt er op vlak van (cyber)pestpreventie niet veel structureels uit de bus te komen. Slechts 6 van de 29 OESO-landen, doen het slechter. Gezien het verband van pesten met het hoge suïcidecijfer in ons land is er dringend nood aan actie.”
Door de alomtegenwoordigheid van smartphones en tablets worden kinderen en jongeren permanent blootgesteld aan interactie via het internet en meer in het bijzonder de sociale media. Cyberpesten is daar de schaduwzijde van: anoniem en daardoor vaak brutaler en ingrijpender dan klassiek pesten. 1 op 3 jongeren geeft aan hiermee geconfronteerd te worden.
Met haar resolutie dringt Vera Jans aan op snelle actie om het minimaliseren van cyberpesten een halt toe te roepen: ”Onze scholen spelen een belangrijke rol in het responsabiliseren van jongeren in de omgang met cyberspace. Een preventief antipestbeleid en het verhogen van mediawijsheid zijn cruciaal, net als de ruimere bekendmaking van 1712 en de jongerentelefoon Awel.”
Maar ook providers moeten hun verantwoordelijkheid nemen: “Wanneer pestgedrag wordt gemeld gebeurt er in de helft van de gevallen niets. Af en toe wordt de kwetsende inhoud verwijderd. In elk geval geeft dit aan dat niet alleen ouders de gevolgen van cyberpesten onderschatten.”
