De N-VA is bezorgd om de taalgaranties bij de gemeenschappelijke huisartsenwachtdienst in Brussel. Via een ongezien en onwettig manoeuvre drong het RIZIV een samenwerking op tussen de Vlaamse en Franstalige huisartsenkringen voor de organisatie van deze wachtdienst. Minister van Volksgezondheid Maggie De Block onderschreef de bezorgdheid van de N-VA in een uitgelekte brief aan de BHAK, maar ze trekt er tegelijkertijd haar handen van af. De N-VA vindt dit onverantwoord.
De Nederlandstalige Brusselse Huisartsenkring (BHAK) telt amper 100 artsen en kent dus een hoge werkdruk. Voor de organisatie van hun wachtdienst moeten ze dan ook samenwerken met hun Franstalige tegenhanger FAMGB (Fédération des Associations des Médecins Généralistes de Bruxelles), dat 1.700 artsen telt.
In november lag er een samenwerkingsvoorstel klaar, maar dat bevatte te weinig garanties dat Nederlandstalige patiënten in hun eigen taal behandeld zouden worden. De N-VA trok toen aan de alarmbel om het voorstel te herzien en betere taalvoorwaarden te bekomen. Iets minder dan de helft van de BHAK-leden deelde die bezorgdheid. Het voorstel werd afgeketst, want het RIZIV bepaalt dat zo’n belangrijke reorganisatie van een wachtdienst 70% van de stemmen moet krijgen.
Onvoldoende taalgaranties
“In plaats van betere taalgaranties te bekomen, kwam het RIZIV in maart op de proppen met een nieuwe stemming van exact hetzelfde voorstel. Maar plots gold de 70%-regel niet meer”, vertelt Liesbet Dhaene, Brussels parlementslid (N-VA). Een gewone meerderheid volstond ineens en de samenwerking werd een feit.
Haar collega in het federaal parlement, Yoleen Van Camp, ondervroeg De Block over deze ongeziene praktijk. “Het antwoord luidde dat het onderwerp van beide stemmingen anders was. Iedereen weet dat het onderwerp hetzelfde was, en dat er dus ook bij de tweede stemming onvoldoende taalgaranties waren. We begrijpen niet dat de minister deze inmenging van het RIZIV zomaar laat passeren. Ze zegt dat ze dit dossier serieus zal nemen en dat ze zal toekijken op het naleven van de afspraken, dus ook de taalvereisten”, aldus Van Camp.
In een uitgelekte brief aan de BHAK schrijft De Block dat de hervormde wachtdienst te weinig garanties biedt op een kwaliteitsvolle verzorging in de eigen taal voor de Nederlandstalige patiënten in Brussel. Maar tegelijk zegt ze dat de beslissingen hierover de verantwoordelijkheid zijn van de huisartsenkring.
Taalgaranties levensbelangrijk
Dhaene en Van Camp reageren verbolgen. Van Camp: “Het betreft potentieel urgente situaties, waar de taal – of beter: het niet begrijpen ervan – mensenlevens kost. Dit dossier is cruciaal voor de Vlaamse Brusselaar en het loopt helemaal scheef. De afwezigheid van taalgaranties, een projectcoördinator die geen jota Nederlands spreekt, het RIZIV dat met de regels foetert om de samenwerking door te drukken en nu die brief aan de BHAK, waarin de minister alle verantwoordelijkheid afschuift.”
“De Vlaamse Brusselaar is de dupe van dit hallucinante verhaal”, besluit Dhaene. “Hoewel strijdig met de taalwetgeving, kunnen Vlaamse Brusselaars nu al vaak niet in hun eigen taal terecht in de IRIS- en OCMW-ziekenhuizen. Dit leidt tot schrijnende toestanden en risico op verregaande medische gevolgen. En nu is het Nederlands in de wachtdienst ook niet langer gegarandeerd. De samenwerking heeft bovendien tot gevolg dat de enige Nederlandstalige wachtpost, Terranova, ten dode opgeschreven is. Dit is onaanvaardbaar.”
