“Gentse politiek steekt kop in ’t zand i.v.m. staking in IVAGO. Het aanstellen van een sociaal bemiddelaar is daar het bewijs van. Zo moet men het probleem zelf niet oplossen.” zegt Christel Demerlier, Voorzitter Vlaams Gewest VSOA-lrb
In feite zou er totaal geen sociaal conflict zijn geweest, had het bestuur niet nagelaten om kordaat en direct in te grijpen waar nodig.
Het probleem zit heel diep maar was eigenlijk eenvoudig op te lossen.
De diverse gebreken omtrent de lonen slepen al veel te lang aan. Dit had men onmiddellijk kunnen aanpakken en oplossen. In kader van de management-problematiek en de talloze, door de vakbonden aangekaarte incidenten, had men direct moeten ingrijpen. Een recent individueel dossier heeft ervoor gezorgd dat de emmer overliep en dat men nu in deze impasse zit.
Het is inderdaad frappant dat personeelsleden – op een voetstap van hun pensioen – schijnbaar niet meer zouden functioneren, terwijl bijna het ganse management al een hele tijd disfunctioneert en ongemoeid wordt gelaten.
De onrespectvolle manier van handelen én het afdreigen van personeelsleden zijn een dagdagelijks gegeven binnen IVAGO. De leugens en verwijten van en door het management worden als normaal beschouwd. De eerdere vraag van VSOA-lrb om dringend een risicoanalyse te organiseren werd diplomatisch op de lange baan geschoven. Zo blijft alles voorlopig netjes toegedekt.
Het respect van het management naar de vakbonden, het personeel én de afgevaardigden toe, is zoek. Meer zelfs, de vakbondsafgevaardigden worden
geviseerd en op een vakkundige wijze de mond gesnoerd.
Het wordt tijd dat men de ware toedracht van de problematiek eens duidelijk in kaart brengt en de nodige beslissingen neemt ten aanzien van diegenen die dit hebben veroorzaakt.
Christel Demerlier
Voorzitter Vlaams Gewest VSOA-lrb
